Katar Emiri’nin 12 Eylül 2018 yılında satışa çıkardığı Boeing 747-8 tipi özel donatımlı VİP yolcu uçağını, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın beğenmesi sonucunda, Emir tarafından 400 milyon dolarlık uçağın hediye edilmesi ile Cumhurbaşkanlığı envanterinde kayıtlı uçak sayısı 8’e çıktı.

Bunlara Genel Kurmay Başkanlığı ve Milli Savunma Bakanlığı envanterindeki VİP uçakların da eklenmesiyle toplamdaki uçak sayısı 15-16’ya çıkmıştır.

Her birinin yıllık bakım giderlerinin 800 bin dolara ulaştığı bu uçakların gereksiz ve israf olduğu tüm kamuoyunda ifade edilmişti. Uçakların yeterli sayıya indirilmesi ve gereksiz olanların satılarak tasarruf edilmesi konusunda bir tepki de oluşmuştu, ama halkın serzenişini duyan olmadı!

Ayrıca  Fransa’da 65 bin, İtalya’da 29 bin kamuda kullanılan makam aracı bulunurken, Türkiye’de 115 bin kamunun makam aracının bulunması, saltanatının hayret edici bir seviyede olduğunun göstergesidir.

Her makam aracının bir sürücüsü ve hatta bazı makam ve mevki sahiplerinin de korumaları olması hasebi ile personelin sayısını tahmin etmenin de zor olması, takdirinizedir.

Hazine ve Maliye Bakanlığı’nın uçak enflasyonu karşısında sesinin çıkmamasına karşın, zaman zaman kamu araçlarının fazla olması ve tasarrufa gidilmesi amacı ile yapmış olduğu cılız söylemlerin de, bir türlü eyleme geçemediğine şahitlik ediyoruz!

Devlet yöneticilerinin yapmış oldukları ‘itibardan tasarruf olmaz‘ söylemleri ile mevcut devlet düzenine devam edilmesi vatandaşın alın terinin boşa harcandığını göstermektedir.

Fizibilite çalışmaları iyi yapılmadan, siyasi istekler doğrultusunda yapılan havaalanlarındaki yolcu garantili yatırımlarına, yine yolcu garantili köprü ve otoyollarda eklenince hazinedeki para miktarı, vatandaşın araçlarının yakıt deposundaki, yakıt seviyesini geçememektedir!

Üstüne üstlük 10 yıllık bir sürede sayıları hiçbir zaman netleşemeyen ve 8 milyon olarak tahmin edilen başta Suriyeli olmak üzere, Afganistanlı, Pakistanlı, Iraklı ve Afrikalı mültecilerin sığınma ve barınma maliyeti olan 50 milyar dolar civarındaki bedel de, inatla hazineye yani Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına yükletilmektedir.

Bütün bu yükleri sırtlayan 84 milyon Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları Dolar ve Euro karşısında değeri düşen Türk Lirası ile vatandaşlar, açlık sınır altında ezildikçe ezildi.

Umutlanan asgari ücretliye yüzde 50 oranında yapılan ve bazı kimseler tarafından tarihi zam(!) olarak ifade edilen maaş artışları, enflasyon karşısında birkaç ayda eriyerek komik seviyelere düştü. Emeklilere yapılan yüzde 36 oranındaki maaş artış zammı da, yine bu sürede kuş oldu, uçtu.!

2022 yılının ilk üç ayında Hazine’nin vermiş olduğu kur garantili faiz uygulamasının faturası da geçen yılın iki katına çıkarak 96,5 milyar liraya çıkması ile yük, hali hazırda geçim sıkıntısı içindeki vatandaşa yükletildi.

İktidar mensubu siyasiler tarafından emeklilere, bayram parasındaki artışın enflasyon oranı kadar ve maaşlarına da ek ara zam yapılacağı sinyalleri verilirken; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Kirişci’nin yapmış olduğu açıklama ile umut kapısında bekleyen emeklilerin yüzüne kapılar bir kez daha kapandı. Bu kararlardan asgari ücretliye yapılması istenen ek zam, EYT mağdurlarının beklentileri ve 3600 ek gösterge değişikliği isteyen mağdurlar da nasibini aldı.

Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının kutsal saydıkları vergilerinin hesapsız ve sorumsuz kullanılması ile itibardan tasarruf etmeyenlerin Hazine’yi tam takır bıraktığının ispatıdır.

Gelirlerindeki artış frenlenince, açlık sınırı ile yoksulluk sınırı arasında kalan kazançları karşısında mağdur olan ve umudunu yitiren halk, 2022 yılı içinde vergi boyunduruğu altında ezilmeye devam edecektir.

Sonuç olarak; her şeye para bulan fakat vatandaşına ödenecek parayı bir türlü bulamayan iktidar ile yine faturayı vatandaşına kesmiştir.

Yararlandığım Kaynak: OdaTV yayınları