Daha çocuk yaşımda, ilk vesikalık fotoğrafımı çekmek için merhum babam, Faik Pala elimden tutarak götürdüğü fotoğrafçı Çetin ağabeyin fotoğraf dükkânıydı.

Baba dostuydu çünkü Çetin ağabey.

Bizler Foto Çetin’i bilirdik, başka fotoğrafçıyı bilmezdik.

O zamanlar siyah beyaz fotoğraf çekiliyordu. Kenarları tırtıklı makasla kesilirdi çekilen fotoğraflar…

Bayramlarda, törenlerde boynunda fotoğraf makinası ile karşımıza çıkar, o anı ölümsüzleştirir, Mudanya’nın sosyal hafızasını oluştururdu.

Hepimizin evinde, arşivinde ‘Foto Çetin’ markalı fotoğraf ve fotoğraflar mutlaka vardır.

Çok gelişemeyen Mudanya’da her olaya emektar bisikleti veya motosikleti ile gider, Mudanya’da ulaşım aracı olarak kullanırdı.

Habercilikte çok deneyimli bir kişiydi. Olay anına sessiz sedasız bisikleti veya motosikleti ile gelerek karşımıza çıkardı.

Çetin ağabey ile yaşadığım son birkaç anımı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Hatırlarsınız, Mudanya İsmet İnönü Bulvarı’nda birkaç ay önce şu meşhur totem krizi yaşandığında Mudanya Belediyesi’nin diktiği totemin önüne Bursa Büyükşehir Belediyesi ekipleri tarafından Büyükşehir’in yeni toteminin dikilmesi mahalline emektar bisikletine binerek gelmişti.

Bende oradaydım. Durumu anlamaya çalışırken, totemin dikilmeden önce haberleşmesi gerektiğini ve o anın fotoğraflarının daha değerli ve haber mahiyeti olduğunu bana ifade etmişti.

Yıllarını bu mesleğe adamış ve marka olmuş biriydi.

Bisikletine binerek Mudanya’nın her alanına giderdi. Ve her karşılaştığımızda Çetin ağabey ile merhabalaşarak, hal hatır sorardım.

Uzaktan bile olsa o güzel gülüşüyle birbirimize el kaldırarak selamlaşmayı da ihmal etmezdik.

Yine daha birkaç gün önce değerli hocam ve eski Mudanya Belediye Başkanı olan Hasan Aktürk’ün cenazesinde karşılaşmış, hatırını sormuştum.

Sonraki gün de merhum Çetin ağabeyimizi Mudanya Esnaf ve Sanatkarları Odası Başkanı Sayın Ertan Abdülazizoğlu’nu, Sayın Bülent Utku ve İYİ Parti Mudanya Belediye Başkan aday adayı Sayın Dilek Durak ile ziyarete gitmemizin ardından, dışarıya çıktığımızda kendisi ile sokakta burun buruna gelerek karşılaşmıştık.

Her zaman olduğu gibi yine Çetin ağabeyimin hatırını sormuş, elini sıkmıştım. Havanın da soğuk olması ile “Çetin ağabey ellerin buz gibi olmuş” dedim. O da bana “Eeee demir tutuyorum, ondan be oğlum” dedi.

Havanın soğuk, buz gibi olması, bisikletine binerek bir yerden diğer bir yere gitmesine engel değildi.

Bisikleti ve motosikleti ile özdeşleşmişti Çetin ağabey.

Görüştüğümüzün birkaç saat sonrasında vefat haberini duydum, inanamadım. Çöktüm, yıkıldım!

Bu üzücü haberi duyan yakın arkadaşlarımla, bu olayın doğru mu yoksa yanlış bir bilgi olup olmadığını anlamaya çalıştım. Maalesef, bu bilgi doğru idi!

Saatlerce o soğuk havada, sahilde yürüdüm durdum…

Mudanya bir değerini kaybetti!

Bizler bir değerli büyüğümüzü kaybettik!

Ama anısı, hatırası devam edecek; biliyorum.

MUDANYA Gazetesi’nin o sayfası ve Çetin Gerçekçi’nin tarihin unutulmaz sayfaları arasından çıkardığı anılar  “Bir Zamanlar Mudanya” nostaljik sayfası devam edecek.

Seni hiç unutmayacağız, Mudanya’nın hafızası, baba dostu.

Mekânın cennet olsun, Çetin Gerçekçi.