Bahar; filizi, tomurcuğuyla doğumu simgeler ama ölümün de habercisidir. Sonbaharsa solgun çehresi, yaşlı görünümüyle ölümü simgeler ama doğumun habercisidir. Rüzgârı, yağmuruyla o harmanlar tohumu toprakla. Ve tohuma o besin hazırlar soldurduğu otla, yaprakla.

Ve Eylül…

Doğanın karnına düşen ilk sancıdır. Altı ay sonra baharı doğuracaktır.

Masumdur. Öyle sancı çekiyorum diye yırtmaz ortalığı fırtına, boralarla. Sessiz sessiz eser, sessiz sessiz yağar, mütevazı tavırla.

Onun o mütevazılığı seni; yaz rehavetinden, düğün, çalgı çengi gürültüsünden, tatil telaşından alır, ıssız, sakin bir ormanın ortasına atar gibi atar; seni, yalnızca senin kendi telaşına bırakır.

Bizim onu çok sevmemiz belki de bu mütevazı duruşundandır ki çocuklarımıza bile onun ismini veririz. “Kasım ayından sonra çocuklara en çok konan ay isimlerden biridir Eylül” desek de; “Kasım” bir ay ismi olarak değil, Hz. Muhammed’in oğlunun ismi olduğu için verilir.

Eylül tektir, bir tanedir. Şairlerin kağıdına düşen cemresidir. Sondur, başlangıçtır, geçiştir. Onunla yaza veda eder, onunla sonbahara başlar, onunla kışı hissederiz. Ve bilhassa yaşı 60’ın üzerinde olanlar ölümü hatırlattığı için ona daha bir duygusal yaklaşır .

“Hüzün ayı” demişler adına. Tamamen iftira! Baharın, yazın günahını yüklemişler zavallının boynuna. Oysa o; bahar boyu, yaz boyu koşturan bedenlere “Yeter yaşamak için bu kadar koşturduğun, yavaş yaşa ki; biraz daha uzun yaşa” diye fısıldar kulaklara. Duyan duyar, duyamayan göçer başka diyara, göçmen kuşların kanadında.

Ne sıcak besler bünyesinde ne soğuk. Ömürün serin suları, serin yaylalarıdır. Öyle ferahlatır ki insanı, onda çalışma, eğlenme, âşık olma hissi uyandırır.

Alır eline makası, tatil dönüşü evlerin, iş yerlerinin, okulların, bir sürü etkinliğin açılış kurdelesini keser. Her ne kadar çocuk sesi tüm seslerin en güzeli desek de çocuk bakan anne, baba, nine, dedeyi okulları açarak biraz sessizliğe, sakinliğe ulaştırır.

Bağın bostanın en şenlikli, en verimli ayıdır. Hasat ayıdır. Zaten ismin kökeni MÖ 2000’lerde konuşulan Akadça’ya dayanır. Hasat festivali ve bu festivalin yapıldığı ayı tanımlayan elūlu/elūnu kelimesinden türemiştir. Karadenizli kardeşlerimiz ona “İstavrit Ayı” demişler, Evet, Eylül balık avına başlama zamanıdır.

Eylül 9’uncu aydır. 9 rakamı da yeniden doğuşu temsil eder. Tek basamaklı rakamların en sonuncusudur ve bundan sonra sayılar bir döngü içinde hep 9’dan sonra sınıf atlayarak sonsuzluğa uzanır.

Ayrıca bebekler 9 ay ana rahminde kaldıktan sonra doğar.

Kısacası hayat “Eylül” ile başlar…

İyi, verimli bir Eylül ayı geçirmeniz dileğiyle…