Gençleri bilmiyorum ama sanırım benim yaşımdakilerin hayatına yeni giren bir kelime; “taklit, benzer” manasına gelmekteymiş. Bunun sayesinde gerçek hayatta uygulanacak bir şeyi, bilgisayar ortamında deneyip sonuçlarına göre “bu sistem uygulanır” ya da “uygulanmaz” diye karar veriliyormuş. Mesela; uçak gibi deneme yanılma yöntemiyle test edilemeyen ürünlerin üretim aşamasında, ürünün çalışma sistemini test etmek, modellemek, hataları önceden öngörebilmek simülasyonla mümkün olabiliyormuş.

Geçen gün gencecik bir oğlumuz intihar etti. Hepimizin içi yandı. Biz böyleysek ailesi nasıl bir yangının içinde kim bilir? Sabır diliyorum onlar için.

Ancak, gencimizin geriye bıraktığı nottan anlaşılıyor ki gençlerin çoğu yaşadığı hayattan mutlu değiller. Bunları bu mutsuzluğa iten etmenler, başta aile olmak üzere, arkadaş, okul, çalıştığı iş, bulunduğu çevre…

İşte bu nokta da “simülasyonu hayatımızın her evresine sokmamız gerekli” diye düşünüyorum.

Mesela. Evlenen çiftler; genlerini, karakterlerini, aldığı eğitimi, yaşadığı çevreyi bu programın içine aktarsa ve nerede, ne zaman nasıl bir durumla karşılaşabileceklerini bu programla az çok tahmin edebilseler; ona göre evlenseler…

Çocuk sahibi olmak istediklerinde, karakterlerinin çocuk yetiştirmeye uygun olup olmadığını bilseler. Herhangi bir karakterde (iyi huylu, asi, içine kapanık, dışa dönük…vs.) çocukla nasıl baş edeceklerinin önceden eğitimini alsalar.

Çocuklarının da karakteristik özelliklerini programa yükleyip onunla beraber nasıl bir yol izlerlerse mutluluğa varılacağını görseler. O zaman, belki baskı yaptığı zaman çocuğunun intihar edebileceğini fark ederdi anne, babalar.

Çocuk ergenliğe girdiğinde yani akıl baliğ olduğunda kendini görse o simülasyonun içinde kendini tanısa. Hangi sanatsal, sosyal, sportif faaliyetler ilgisini çekiyor, hangi mesleğe ilgi duyuyor, onu en çok mutlu eden veya üzen şey ne, nelere öfkeleniyor? gibi özelliklerini bilse ve hayatını ona göre yönlendirse…

Bu iş hayatının her birimine yayılsa, çalışan mutlu, çalıştıran mutlu olsa…

Hayat güzel olmaz mı?

Yakında gerçekleşeceğini umuyorum. Belki de gerçekleşti. Hepimiz hayatımızın bir versiyonunu izlemekteyiz şu an. Belki oyun bittiğinde bir de şu şıkkı izleyeyim diyeceğiz.

Umarım, güzel bir geleceğin başlangıcındayızdır…