Son bir yıldır Mudanya adına, “Çok zamanımız kalmamış olabilir”, “Doğanın şakası olmadığını ne zaman anlayacağız” başlığı altında iki makale yayımlamıştım.

2 Haziran 2021 tarihinde bölgemize yağan aşırı yağmurdan sonra meydana gelen sel felaketinde Tirilye bir tsunami felaketi yaşadı.

Yaşanan sel felaketinden sonra, pansuman tedavileri ile tarihi değere sahip olan Tirilye’de hayat, en nihayetinde normale döndü.

Doğa kendini sık sık hatırlatıyor. Doğanın şakası yok dediğimde, bunu halen yerel yönetimler anlamadı, ne yazık ki!

30 Kasım 2023 gününün erken saatlerinde başlayan aşırı yağmur sonucunda, Tirilye yine bir felakete uğradı.

Evler, dükkânlar, kahvehaneler yine sular altında kaldı. Yaklaşık 20 araç sulara kapıldı, kullanılmayacak hale geldi. Çok şükür ki can kaybı olmadı.

Coğrafi bakımdan Mudanya, Kumyaka ve Tirilye denize dik olan dağlardan oluşmaktadır. Ani yağacak yağmurlara önlem olarak bu güne kadar ciddi bir çalışma yapılmadı.

Hele hele o gün, saatte 55 kg yağan yağmuru kaldıracak bir alt yapı hiç yapılmadı.

Mahalle Muhtarı Sayın Süleyman Alkız’ın altyapı için başvurmadığı makam sahibi kalmadı. Sonuç, teskin edici sözler, vaatler ve yine vaatler!

O yüzden mahalle muhtarı Sayın Süleyman Alkız haklı olarak 30 Kasım 2023 tarihinde “Bize ‘geçmiş olsun’  için gelmeyin, sizden geçmiş olsun istemiyoruz, hizmet istiyoruz” serzenişte bulunmakla çok mu, çok haklı.

O günden, bu güne kadar Tirilye’nin bağlantı yollarının kenarlarında su yollarının iş makinaları ile temizlenerek açılmış olduğunu gözlemledim.

Şimdi de sahilde yıpranmış olan alanlar düzeltilerek, Tirilye’ye ziyarete gelen misafirlere görsel olarak hitap edecek çalışmalar yapılıyor.

Tirilye’nin alt yapı eksikliğini sorumlu olan Bursa Büyükşehir Belediyesi yine unutmuş anlaşılan! Burada yaşayan insanların ihtiyaçları ötelenmiş, ciddiye dahi alınmamış.

Görüştüğüm, konuştuğum dostlarım ise, “Bunun hesabını seçimlerde soracağız” diyerek kızgınlıklarını ifade etmeye çalışıyorlar.

Vatandaş olarak sonuna kadar haklılar.

Bakın size ne anlatacağım… Günümüzden, 124 yıl öncesine gideceğim.

1900 yılında Tirilye’de; 1 Hükümet Konağı, 1 Gümrük, 1 Duyunu Umumiye,1 Postahane mevcutmuş.

19 tane yağhanede, yılda 4 bin ton zeytinyağı üretiliyormuş. Balık, zeytin, zeytinyağı, koza, tahıl, üzüm, soğan üretimi yapılırmış.

Yılda 170 ton şarap, 19 ton civarında rakı üretilirmiş.

Genelde kadınların çalıştığı, 20 adet kumaş dokuma atölyeleri bulunurmuş.

Bugün Mudanya’da bile olmayan, haftada iki gün Tirilye İskelesi’ne İstanbul’dan gemi gelir, bu ihraç ürünleri İstanbul’a ulaştırılırmış.

253 Müslüman’ın yanı sıra, 3 bin 878 gayrimüslimin yaşadığı o günlerde, Tirilye’de 1 Cami ve 7 Kilise varmış.

Bugün mahalle olan, ama bir zamanlar Belediye olan Tirilye’nin o eski yaşam merkezi günlerine dönmesi çok zor, gibi gözüküyor.

1900 yılında, Mudanya nüfusuna yakın bir nüfusa sahip olan Tirilye, o zamanın üretim ve yaşam merkezi olmasına rağmen, maalesef bugün unutulmuş, kaderine terk edilmiş.

Tirilye’de yaşayan insanlarımız mütevaziler.

Çok şey istemiyorlar bu mütevazi insanlar. Tirilye’nin yıllarca ihmal edilen alt yapının yapılmasını istiyorlar.

Şehir alanlarında park ve bahçe istiyorlar.

Hafta sonu ziyaretçi akınına uğrayan Tirilye’de, misafirler için otopark ve sosyal ihtiyaç olan modern tuvaletler istiyorlar.

Depremde sığınacak Afet ve Acil Toplanma alanları istiyorlar.

Hastaları için bir ambulans istiyorlar.

En önemlisi önceden var olup da geri alınan itfaiyelerini istiyorlar.

Bunları yapacak bir mantalite ve zihniyet istiyorlar.

Ama bu kısıtlı imkânlar karşısında yaşamaya çalışan Tirilye halkı hayatta kalmak için pes etmiyor.

Bir futbol sahası yokken, bir idman sahası yokken, bir kulüp binası dahi yokken, maddi hiçbir destek almadan, sadece halkın desteği ile Tirilye futbol takımı başkanı Sayın Ali Kocaman ve Yönetim Kurulu sayesinde biz, buradayız, biz yaşamaya devam ediyoruz diyorlar.

O kocaman yürekli spor aşığı olan gençlerin, amatör ruhla yapmış oldukları gayretlerle, Tirilyespor futbol takımı Süper Amatör Gruba yükselmiş.

Futbol Kulübü Başkanı Ali Kocaman, futbolcularının idman yapacak bir sahaları dahi yokken, Tirilye’nin yok sayılan adına, bir nebze can vermeye çalışmış.

Tirilye’de yaşayan vatandaşın zaruri ihtiyacı olan bu isteklerini çırpınarak dile getiren, Muhtar Süleyman Alkız ve Başkan Ali Kocaman’ın bu çabaları ne yazık ki yetersiz kalmaktadır.

Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin ve Mudanya Belediyesi’nin, Tirilye’nin hayatta kalma ve var olma çığlığına ses vermeleri gerekmektedir.

Başka afetler olmasın, gözyaşı dökmeyelim! Başarılarla, kültürümüzle, turizmimizle, ürettiğimiz ürünlerle anılalım ve yaşayalım.

Tirilye bizim geçmişteki aynamız…

Haydi el birliği ile lütfen Tirilye’ye sahip çıkalım!

Bilgi kaynağı: Mudanya Lozan Mübadilleri Derneği Başkanı Hüseyin Türker